ทัศนคติและการรับรู้กฎหมายป่าไม้ของประชาชนต่อการใช้ประโยชน์ที่ดิน ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติภูผาม่าน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาระดับทัศนคติและระดับการรับรู้กฎหมายป่าไม้เกี่ยวกับการ ใช้ประโยชน์ที่ดินในพื้นที่อุทยานแห่งชาติภูผาม่าน และเพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อทัศนคติและการรับรู้กฎหมายป่าไม้ของประชาชนที่ใช้ประโยชน์ที่ดินในพื้นที่อุทยานแห่งชาติภูผาม่าน โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณและแบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่ถือครองที่ทำกินในเขตอุทยานแห่งชาติภูผาม่าน ตามมาตรา 64 แห่งพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2562 จำนวน 315 ราย และวิเคราะห์ผลโดยค่าสถิติ ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศชาย มีอายุระหว่าง 41–50 ปี มีการศึกษาระดับประถมศึกษา ประกอบอาชีพทำไร่/ทำสวน รายได้เฉลี่ยของครัวเรือนต่อเดือนต่ำกว่า 10,000 บาท ครอบครองพื้นที่ทำกิน 5.1 – 10 ไร่ ประชาชนมีระดับการรับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับกฎหมายป่าไม้ในระดับปานกลาง มีระดับทัศนคติต่อกฎหมายป่าไม้อยู่ในระดับมาก ระดับการรับรู้กฎหมายป่าไม้อยู่ในระดับปานกลาง ปัจจัยด้านอายุ ระดับการศึกษา อาชีพ รายได้ต่อครัวเรือน ขนาดพื้นที่ถือครอง และลักษณะการทำประโยชน์ในพื้นที่ ส่งผลให้มีระดับการรับรู้กฎหมายป่าไม้แตกต่างกัน และพบว่าการรับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับกฎหมายป่าไม้ มีความสัมพันธ์กับระดับการรับรู้กฎหมายป่าไม้ ที่ระดับนัยสำคัญที่ 0.05 และหวังเป็นอย่างยิ่งว่างานวิจัยครั้งนี้จะเป็นแนวทางในการวางแผนการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติภูผาม่าน และส่วนงานอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ความรู้และความเข้าใจกฎหมายป่าไม้แก่ประชาชนเพื่อลดปัญหาการบุกรุกพื้นที่อุทยานแห่งชาติในอนาคตต่อไป

คำสำคัญ: ทัศนคติ, การรับรู้, กฎหมายป่าไม้, การใช้ประโยชน์ที่ดิน, อุทยานแห่งชาติภูผาม่าน