THAI FOREST ECOLOGICAL RESEARCH JOURNAL
การบุกรุกพื้นที่ป่าเต็งรังธรรมชาติเนื่องความต้องการในการใช้ประโยชน์ที่ดินและปล่อยทิ้งร้างในเวลาต่อมา เป็นสาเหตุหนึ่งให้ประเทศไทยมีสัดส่วนพื้นที่ป่าทดแทนเพิ่มมากขึ้น ซึ่งรวมไปถึงการเปลี่ยนแปลงปัจจัยแวดล้อมตั้งแต่การเริ่มเปลี่ยนแปลงพื้นที่ ที่ส่งผลต่อลักษณะเชิงหน้าที่ของพืชในกระบวนการทดแทนด้วย การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบลักษณะสังคมพืชและการทำงานของพืชภายหลังการทดแทน ในพื้นที่ป่าเต็งรังธรรมชาติ (old-growth forest) และป่าเต็งรังทดแทน (secondary forest) ภายหลังระยะเวลา 30 ปี ด้วยการวิเคราะห์ข้อมูลพื้นที่หน้าตัด ปริมาณมวลชีวภาพ และลักษณะเชิงหน้าที่ขอพืชบางประการ (ความหนาของใบ ความเหนียวของใบ พื้นที่ผิวใบ มวลใบต่อพื้นที่ใบ และความหนาแน่นเนื้อไม้) ซึ่งผลการศึกษาพบว่า พื้นที่หน้าตัดและปริมาณการสะสมมวลชีวภาพของพันธุ์ไม้ในป่าธรรมชาติมีค่าสูงกว่าป่าทดแทนโดยมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ทั้งนี้ ลักษณะเชิงหน้าที่ 5 ประการ มีความแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญในทั้งสองพื้นที่ ดังนั้นแม้ป่าเต็งรังทดแทนมีการเติบโตช้ากว้า แต่สามารถมีการทำงาน (function) ที่พืชตอบสนองในระบบนิเวศมีความไม่แตกต่างกับป่าเต็งรังธรรมชาติ
คำสำคัญ: